Fiat paranın aldatmacası: kolektif bir illüzyon

Fiat para, ne dolandırıcılık... Ben bir ekonomistim ve her geçen gün insanların gerçek bir değeri olmayan kağıt parçalarını nasıl kabul ettiğine daha da şaşırıyorum. Anlamanız için: fiat para, bir hükümetin değerli olduğunu söylediği kağıttan başka bir şey değil. Başka bir şey yok. Arkasında altın yok, gümüş yok, hiçbir somut şey yok. Sadece istedikleri gibi manipüle edebilecekleri bir sisteme duyulan "güven".

Çinliler bu sistemi 11. yüzyılda kullanan ilk saflardı. Başlangıçta ipek ve değerli metallere dayalıydı, ama sonra Kubilay Han, sözünün yeterli olduğuna karar verdi. Sonuç ne oldu? Hiper enflasyon nedeniyle Moğol İmparatorluğu'nun çöküşü. Ne sürpriz!

Avrupa da 17. yüzyılda bu tuzağa düştü. İsveç, bu delilikten hızlıca vazgeçip gümüş standardına geri dönmek için oldukça akıllıydı. Ama tabii ki, kim tarihten ders alıyor ki? 1972'de Nixon, ABD'nin parasını altınla desteklemesine gerek olmadığını karar verdi. Ve dünyanın geri kalanı koyun gibi onu izledi!

Altın standardının savunucuları haklıyız: gerçek bir şeyle desteklenen, politikacıların ve bankerlerin vaatleriyle değil, para gerekiyor. Fiat para, hükümetlerin hiçten nakit yaratmasına olanak tanır. Peki, kontrolsüz para basarsan ne olur? Hiper enflasyon ve ekonomik çöküş. Tarih bunu tekrar tekrar kanıtlıyor.

Kripto paralar, gerçek tek alternatifimizdir. Hükümetler veya merkezi bankalar tarafından kontrol edilmezler. Bitcoin'in sınırlı bir arzı vardır, sınırsız bir şekilde yaratılabilen fiat paraların aksine. Kriptolar küresel, sınırsızdır ve işlemler geri alınamaz.

Evet, kripto piyasası dalgalı ama genç. Her birkaç on yılda bir kaçınılmaz olarak çökmesi beklenen fiat sisteminin yapay istikrarını mı tercih ediyorsunuz?

Bitcoin her şeyi değiştirmek için doğmadı, mevcut absürt finansal sisteme bir alternatif sunmak için doğdu. Bize paramızın kontrolünü geri veren dağıtılmış bir P2P ağı.

Bir sonraki sefer bir banknot tuttuğunuzda, unutmayın: sadece değeri var çünkü hepimiz onun değerli olduğunu varsayıyoruz. Ve hükümetler yazıcıyı fazla kötüye kullandığında, bu toplu illüzyon bir kriz zamanında bir politikacı kadar hızlı bir şekilde kaybolur.