18. yüzyılda, İngiltere'nin mahkumları Avustralya'ya taşıma tarihi olayı, bize teşvik mekanizmasının güçlü etkisini ortaya koymaktadır. Başlangıçta, gemi sahipleri, gemiye binen mahkum sayısına göre ödeme alıyordu, bu da mahkum ölüm oranının yüksek olmasına yol açıyordu. Ancak, ödeme şekli Avustralya'ya ulaşan hayatta kalan sayısına göre hesaplanmaya başladığında, gemi sahipleri hızla gemi koşullarını iyileştirdi ve ölüm oranı önemli ölçüde düştü. Bu tarihsel örnek sadece geçmiş denizcilik uygulamalarını yansıtmakla kalmıyor, aynı zamanda modern Merkeziyetsizlik ağlarının ekonomik model tasarımı için derin bir ilham kaynağı sağlıyor.

Merkeziyetsizlik ağı inşa ederken, tüm katılımcıların çıkarlarını ve genel ağ çıkarlarını uyumlu hale getiren bir ekonomik modelin nasıl tasarlanacağı, projenin başarısını belirleyen ana faktör haline geliyor. Bu modelin dikkatlice tasarlanması gerekiyor, böylece sağlam bir çıkarlar ortaklığı oluşturulabilir ve ağın uzun vadeli sürdürülebilirliği sağlanabilir.

Bazı merkeziyetsiz veri ağlarına örnek olarak, token ekonomi sistemleri, "teşvik uyumluluğu" prensibi etrafında titizlikle tasarlanmıştır. Bu sistem, hedeflerine ulaşmak için esasen staking mekanizması, ücret dağılımı ve yönetişim katılımı yoluyla işlemektedir:

1. Veri sağlayıcılarına teşvik: Yüksek kaliteli verilerin sağlanmasını ödüllendirerek, katılımcıları verilerinin doğruluğunu, güncelliğini ve kullanılabilirliğini sürekli olarak iyileştirmeye teşvik etmek. Veri kullanım miktarı ile kazanç doğrudan bağlantılıdır, bu da bu teşviki daha da güçlendirir.

2. Stake sahiplerine teşvik: Token sahipleri, staking yaparak ağ yönetimine katılır ve veri kullanım ücretlerini paylaşır. Ağın refahı doğrudan onların kazançlarını etkiler, bu da onları ağ gelişimi için faydalı kararlar almaya teşvik eder.

3. Veri tüketicilerine yönelik değer önerisi: Makul bir ücret ödeyerek, tüketiciler yüksek derecede güvenilir ve güvenli veri hizmetleri alabilir, böylece kendi protokollerini ve kullanıcı varlıklarını koruyabilirler.

Bu ekonomik model, kaliteli verilerin daha fazla uygulama çektiği, uygulamaların kullanımından elde edilen ücretlerin daha fazla yüksek kaliteli verinin üretilmesini ve ağ güvenliğinin artırılmasını teşvik ettiği, bu sayede daha fazla uygulamanın ekosisteme katılmasını sağlayan bir döngü yaratmaktadır.

Bu özenle tasarlanmış teşvik mekanizması sayesinde, Merkeziyetsizlik ağları merkezi bir otorite olmaksızın katılımcıların bencil davranışlarına dayanarak toplam faydanın maksimize edilmesini sağlar. Bu sadece merkeziyetsizlik anlayışının temel değerini yansıtmakla kalmaz, aynı zamanda gelecekteki daha yenilikçi ağların tasarımı için değerli bir referans sunar.