Hakim, Anthropic'in 1.5 milyar dolarlık uzlaşma teklifini sorguladı ve avukatların gizli anlaşmalar yaptığını belirtti.

Amerikan yargıcı William Alsup, Anthropic PBC tarafından sunulan 1.5 milyar dolarlık telif hakkı uzlaşma davasını incelerken ciddi endişelerini dile getirdi ve toplu davanın avukatlarının gizlice bir anlaşma yaptığını açıkça belirtti; bu protokol nihayetinde yazarlara dayatılacak.

Duruşmada, Alsup bu uzlaşmayı onaylamayı reddetti, ancak tarafların daha fazla açıklayıcı bilgi sunmasının ardından yeniden inceleme hakkını saklı tuttu. Bana göre, bu tamamen "uzlaşma" adı altında bir komplo, avukatlar arka planda iş birliği yapıyor, gerçek hak sahiplerini hiç umursamıyorlar!

Hakim avukatların gizli işbirliğini açıkça söyledi

Arsoup, 5 Eylül'de uzlaşma duyurulduktan sonraki ilk duruşmada yanlış bilgilendirildiğini hissettiğini belirtti. Kollektif üyelerin tazminat süreci hakkında daha fazla bilgiye ihtiyaç duyuyor.

Kuzey Kaliforniya bölge mahkemesindeki bu yargıç, şüphelerini gizlemekten çekinmedi: "Bu büyük miktarda parayı içeren davadan rahatsızım." O, bu protokolün asla tamamlanma aşamasına gelmediğine inanıyor.

Yazar avukat Justin Nielsen, hakimleri yatıştırmaya çalışmasına rağmen, avukat ekibinin her bir yasal talebin tazmin edilmesine çok önem verdiğini ve davanın yüksek görünürlüğü nedeniyle daha yüksek bir talep oranı beklediklerini iddia etti. Ancak kişisel olarak, bunun sadece avukatların göstermelik sözleri olduğunu düşünüyorum; aslında, kendilerinin ne kadar pay alacaklarına odaklanıyorlar!

Alsup, tarafların önemli sorunları göz ardı etmesinden duyduğu hayal kırıklığını açıkça ifade etti. Özellikle, uzlaşma protokolünün, protokol kapsamına giren eserlerin listesinin ve potansiyel topluluk üyelerine bildirim sürecinin eksik olduğunu belirtti.

Hakim, bu kritik sorunların ön onaydan önce çözülmesi gerektiğini vurguladı. Eleştirisi, avukatları önerilen uzlaşma protokolünü ayarlamak zorunda bıraktı; bu da benzer AI telif hakkı davaları için bir şablon oluşturabilir.

Amerikan Yayıncılar Derneği Başkanı ve CEO'su Maria Pallante, mahkemenin yayıncılık endüstrisinin işleyişi hakkında yeterli bilgiye sahip olmadığını belirtti. Mahkeme tarafından tasarlanan tazminat sürecinin pratikte uygulanamayacağını iddia etti ve mahkemenin yaklaşımının yazarlar ile yayıncılar arasında yıllarca sürecek ortak davalara yol açacağını savundu. Bu sözleri, AI şirketlerini aklama çabası olarak açıkça görülüyor!

Anthropic örneği benzer tazminat çözümleri için bir standart oluşturuyor

Anthropic'in davası, yazarların toplu davasında şirketin milyonlarca korsan kitabı indirdiği iddialarını çözecek. McKool Smith hukuk firmasından avukat Chad Hummel, her kitap için önerilen 3000 dolarlık uzlaşma miktarının diğer şirketlerin benzer talepleri çözmesi için potansiyel bir standart oluşturduğunu belirtti.

"Bu, diğer AI şirketleri için ağır bir darbe. İçerik lisanslama pazarı hızla gelişecek ve miktar da daha büyük olacak." - McKool Smith hukuk bürosu avukatı Chad Hummel böyle söyledi.

Aldsup, birçok toplu dava sürecinde, bir kez para tazminatı belirlendiğinde, topluluk üyelerinin sıklıkla kandırıldığını ve avukatların artık ilgilenmediğini belirtti. Tarafların topluluk üyelerine açık bir bildirim göndermeleri ve onların katılma veya çıkma seçeneğine sahip olmalarını sağlamaları gerektiğini emretti. Ancak bana kalırsa, bu tür bir iyi niyet hatırlatmasının ne faydası var? Çoğu hak sahibi muhtemelen bildirimi bile fark etmeyecek!

Hakim, toplu dava avukatlarının uzlaşma tazminatı dağıtımını ele almak için çok sayıda avukat tuttuğunu, bunlar arasında yazar derneği ve Amerikan Yayıncılar Derneği'nden bazı avukatların da bulunduğunu eleştirdi. Ek avukatların uzlaşma fonundan ödeme almayacağını, avukat ücretlerinin toplu üyelere ödenen miktara dayalı olacağını açıkça belirtti. Nielsen, bu avukatların karmaşık mülkiyet sorunlarını çözmek için yardımcı olduğunu savundu.

Al Sulp, tarafları tazminat talep formu tasarlamaya çağırdı, böylece telif hakkı talep eden sahipler uzlaşmaya katılmayı seçebilir. Uzlaşmanın, çıkış yapan sahiplerin eserlerini kapsamayacağını söyledi. Ayrıca, her tazminat için bir form sunulmasını istedi, mülkiyetle ilgili herhangi bir anlaşmazlık mahkemeye taşınacak. Taraflar, 15 Eylül'e kadar nihai eser listesini sunmak zorundadır, şu anda yaklaşık 465.000 eser bulunmaktadır.

Bu dava beni düşündürüyor: Büyük teknoloji şirketleri her zaman önce yasaları ihlal ediyor, sonra da her şeyi parayla hallediyor! Ayrıca, uzlaşma sürecinde gerçek yaratıcılara genellikle dikkat edilmiyor, avukatlar ise bundan kazanç sağlıyor. Hakim en azından bir adalet sağlamaya çalışıyor, ancak paranın karşısında adaletin sağlanıp sağlanamayacağı hala büyük bir soru işareti.